Welke 3 wijzigingen aan de Loonnormwet in 2017?

Geschreven door Lexalert

De beleidsbrief Werk voor de periode 2016-17 kondigt een wijzigiging van de Loonnormwet aan.

De loonnorm wordt om de twee jaar vastgelegd en bepaalt hoeveel de loonkosten mogen stijgen. Het is de wet van 26 juli 1996 tot bevordering van de werkgelegenheid en tot preventieve vrijwaring van het concurrentievermogen (hierna Loonnormwet genoemd), die de mogelijkheid creëert om de loonkostenontwikkeling in België preventief aan te passen aan de verwachte evolutie bij onze voornaamste handelspartners Duitsland, Nederland en Frankrijk. De loonnorm fungeert als een soort omkadering van het tweejaarlijkse loonoverleg.

De Loonnormwet voorziet dat de indexeringen en de baremieke verhogingen altijd worden gewaarborgd.

Momenteel ligt een voorontwerp van wet op tafel, dat de Loonnormwet wijzigt.

Drie principes zijn richtinggevend voor de wijzigingen aan de wet.

Allereerst moet worden voorzien dat de marge voor loonevolutie nooit lager mag zijn dan wat nodig is om de automatische indexering te financieren. Ook moeten de automatische indexering van de lonen en de toepassing van de baremieke verhogingen gegarandeerd zijn.

Ten tweede moet er een betere werking van het correctiemechanisme komen. Dit zal gebeuren door:

het inbouwen van een voorzichtigheidsmarge om de impact op te vangen van te optimistische ramingen van de loonevolutie in de buurlanden of van een te lage verwachting van de inflatie – als deze voorzichtigheidsmarge niet nodig was omdat de ramingen correct waren, wordt deze toegevoegd aan de volgende maximaal beschikbare marge;
het voorzien van een automatische correctie van de loonnorm ten opzichte van de loonhandicap opgebouwd sinds 1996 met weliswaar absolute inachtneming van het eerste principe dat hierboven is vermeld;
het vastleggen van de loonnorm in een cao afgesloten in de NAR of bij KB om te verzekeren dat sectorale cao’s niet van deze loonnorm kunnen afwijken; en
het verhogen van de boetes bij eventuele overschrijdingen van de loonnorm.

►Ander interessant artikel: Bij vergissing aan een werknemer betaalde bedragen kunnen tot tien jaar worden teruggevorderd

Tenslotte wordt voorzien dat lastenverlagingen niet meer algemeen en automatisch aanleiding kunnen geven tot loonsverhoging. Lastenverlagingen worden vandaag namelijk meegeteld voor de berekening van de loonkostenhandicap en kunnen dus resulteren in een hogere beschikbare marge. Om de historische loonkostenhandicap te compenseren, zullen de lastenverlagingen uit de taxshift gebruikt worden, evenals de helft van alle latere lastenverlagingen, de helft van negatieve loonhandicaps die niet veroorzaakt worden door de werking van de veiligheidsmarge, en ook de loonkostensubsidies die zijn toegekend. Al deze compensatiemechanismen zijn maar van toepassing, voor zover het totaal aan compensaties lager is dan de historische loonkostenhandicap die door de sociale partners in de CRB zal worden vastgesteld. Wanneer de toepassing van al deze regels ervoor zorgt dat de handicap ten opzichte van 1996 niet kan worden goedgemaakt in één IPA-periode, kan de regering maatregelen nemen, die zij wel eerst dient voor te leggen aan het sociaal overleg.